Prachtige maanschets bekroond

Het tekenen van hemelobjecten wordt in deze digitale tijden niet meer zo veel beoefend als vroeger, maar de resultaten zijn daarom niet minder prachtig. Eind juni maakte Urania-lid Erik van Woerkens een indrukwekkende schets van de Maan met zijn 8 cm refractor. Terecht werd dit kunstwerkje op 30 oktober bekroond tot Astronomy Sketch of the Day (http://www.asod.info/?p=8507). Albategnius is al met een stevige verrekijker of kleine telescoop zichtbaar. De beste periode is rond het eerste kwartier (6^e of 7^e dag na nieuwe maan).

Albategnius is een 129 km grote en zo’n 4 km diepe inslag centraal op de Maan gelegen, ten zuiden van krater Hipparchus en ten oosten van Ptolemaeus en Alphonsus. De 4 miljard oude krater heeft een vlakke vloer en een hoge kraterrand die behoorlijk geleden hebben onder de tand des tijds (let maar op de vele inslagen). Vooral krater Klein sloeg een groot stuk van de zuidwestelijke rand weg (rechts op de schets). De centrale piek is langwerpig en staat niet mooi in het midden van de kratervloer. Verder vinden we ook nog de kraters Halley, Hind en een deel van Ritchey terug op de schets.

Krater Albategnius is vernoemd naar de Latijnse naam van de Arabische wiskundige, astroloog en astronoom Muhammad ibn Jābir al-Harrānī al-Battānī (858-929). Voor de astronomie was hij vooral belangrijk door een voor zijn tijd zeer nauwkeurige berekening van een zonnejaar (slechts 2 minuten afwijkend van de werkelijke 365 dagen, 5 uur en 46 minuten).