waarnemen

Planetoïden krijgen van de meeste WGAS-leden maar weinig aandacht, dit in schil contrast met hun grotere broers: de planeten. Volledig onterecht! Günther Boerjan gaat ons (terug) warm maken voor deze boeiende objecten. Hij start zijn lezing met een duik in de geschiedennis en de inbreng van Belgische astronomen en de Koninklijke Sterrenwacht van België daarin. Verder krijgen de ruimtemissies naar planetoïden de nodige aandacht.

Het Canarische eiland La Palma is volgens vele amateur waarnemers het ultieme deepsky walhalla. Aangename temperaturen, zeer veel heldere nachten, een bovengemiddeld goede seeing en vooral een uiterst donkere hemel zorgen voor de ideale waarneemcondities. Bovendien ligt La Palma veel meer richting evenaar waardoor zuidelijker sterrenbeelden en ongekende deepsky objecten toegankelijk worden. Tijdens deze voordracht deelt WGAS-lid Tom Corstjens zijn ervaring van 3 reizen naar dit idyllische eiland.

Vergeleken met het aantal open sterrenhopen of sterrenstelsels zijn er maar weinig planetaire nevels aan de hemel. Zo telt de Messierlijst slechts 4 exemplaren. Maar dat maakt deze deepskyobjecten niet minder interessant om te observeren! Een goede leidraad bij het waarnemen is een lijst van 200 planetaire nevels opgesteld door Fred Hissink. Jef De Wit duikt voor de pauze in de geschiedenis en staat stil bij belangrijke figuren als Messier, Herschel, Minkowski en Abell.

In 2015 gaf Philippe Mollet voor WGAS een presentatie onder de titel "Op zoek naar de ultieme donkere hemel". Deze nieuwe lezing is een vervolg en vooral een sluitstuk van deze lezing. Philippe realiseerde eindelijk de droom van zovele amateur-astronomen, een reis naar Namibië. De sterrenhemel aldaar is inderdaad subliem: een combinatie van een transparante lucht, een zeer droog klimaat, weinig of geen lichthinder, en natuurlijk de onvergelijkbare zuidelijke sterrenhemel. De Melkweg en het zodiakaal licht als belangrijkste bron van lichthinder, wie doet beter?