wgas

WGAS: Mijn eerste (blik door een) telescoop

Veel gebeurtenissen in ons leven staan voor eeuwig in ons geheugen gegrift: het eerste gekus met je lief, die dag dat je je been brak of het allereerste pintje bier. Maar weet je nog je eerste blik door een telescoop? We durven wedden van wel! Waren het de ringen van Saturnus of de vele kraters op de Maan die je definitief tot de hobby bekeerde? Was het de telescoop van de buurman of kocht je al direct een eigen exemplaar? Deel met de andere konstgenoten de 'wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe' van je eerste ervaring met de wondere wereld der optiek.

WGAS' schetsen en foto's (winter 2023)

De Werkgroep Algemene Sterrenkunde (WGAS) toont zijn beste waarnemingen. Klik op het vergrootglas voor het volledige beeld. Veel kijkplezier!

WGAS: Hoe bouw je een monstertelescoop?

De tijd dat een 30 cm telescoop een groot instrument was, ligt definitief achter ons. Tegenwoordig raken meer en meer amateurastronomen gebeten door 'aperture fever' en schaffen zich almaar grotere 'lichbakken' aan. Maar wat als je nog groter wil dan de commercieel beschikbare telescopen? Dan bouw je toch gewoon je eigen telescoop! Zo gezegd zo gedaan, dacht Frank Hol. Hij bestelde een 30 inch (76 cm) spiegel in Amerika en ging aan de slag met een berg aluminium. Het resultaat is een prachtige telescoop die ook nog eens in zijn auto past.

WGAS: Planetaire nevels en spectroscopie

De naam 'planetaire nevel' werd door William Herschel rond 1784 gegeven aan (meestal) ovale astro-objecten die een kleine telescoop op de toen gekende grote planeten leken. De eerste planetaire nevel, M27 of de Halternevel, werd ontdekt door Charles Messier in 1764. Zoals wij nu weten, zijn deze objecten zeker geen planeten. Meer nog, ze behoren zelfs niet tot ons zonnestelsel. Deze deepsky objecten bestaan uit geïoniseerd gas. Meestal volstaat een laag resolutie spectrum om de vele emissielijnen te bepalen. Een 'kleine' uitdaging dus voor de amateurspectroscopist.

WGAS: 10 jaar Tsjeljabinsk

Wat vliegt de tijd... het is ondertussen 10 jaar geleden dat op 15 februari 2013 in het zuiden van Rusland een buitenaards brokstuk door de atmosfeer kliefde. We herinneren ons waarschijnlijk nog wel de spectaculaire beelden, meestal gefilmd door dashboardcamera's. Wat weten we nu over deze meteoroïde? Heeft het ons extra kennis over het zonnestelsel opgeleverd? Wie kan deze vragen beter beantwoorden dan onze eigenste voorzitter? Marc Gyssens is al jaren gepassioneerd door dit fenomeen en een verwoed verzamelaar van meteorieten.

WGAS: Zonneton

Deze avond maken we de zonneton klaar om terug zes maanden fotonen te vangen. Alle handen, ook de twee linkse, zijn welkom. Meer info over de zonneton vind je in dit artikel.

WGAS: Waarnemen in Namibië

De meeste Uranialeden wonen in een lichtvervuilde omgeving. Op zoek naar een betere hemel zijn veel waarnemers bereid om een paar uur te rijden, naar de Oostkantons of Noord-Frankrijk bijvoorbeeld. Sommigen zoeken het zuiden van Europa op. Anderen vliegen naar het eiland La Palma, waar je een nog onbezoedelde sterrenhemel vindt. Maar wat als je én een donkere hemel én de zuidelijke sterrenbeelden wil? Dan brengt Namibië redding! Zo trok David Daelman eind mei 2022 naar Rooisand.

WGAS: Navigatie op zee doorheen de eeuwen

Zodra de primitieve mens zich op zee van de kusten durfde te verwijderen, zijn zon, maan en sterren zijn begeleiders geweest om de koers te bepalen. Eeuwenlang hebben de hemellichamen het leven op zee bepaald. Maar hoe deed men dat? Roger Van der Linden maakt een historische wandeling doorheen de meest gebruikte en soms heel merkwaardige technieken, totdat de elektronica alle stuurmanskunst is komen vervangen.

WGAS' schetsen en foto's (herfst 2022)

De Werkgroep Algemene Sterrenkunde (WGAS) toont zijn beste waarnemingen. Klik op het vergrootglas voor het volledige beeld. Veel kijkplezier!

WGAS: Mijn reis terug naar de sterren en astrofotografie

Geboeid door de sterren vanaf prille leeftijd, lid van JVS Quasar in de jonge jaren, maar pas na jaren de draad terug opgepikt. Wouter Cazaux brengt het relaas van de opgedane ervaringen om er weer volop voor te gaan in de astrofotografie. Hoe startte hij opnieuw op? Met welke methode, camera, telescoop en objecten ging hij aan de slag? Hoe slaagde hij erin om op (zeer) korte tijd toch indrukwekkende resultaten te bereiken? “Never let go of your passion for stars”, dat draagt Wouter niet voor niets hoog in zijn vaandel.

Pages