Reisverslag eclipsreis Argentinië
Op 2 juli 2019 bevonden meer dan 80 Urania-eclipsreizigers zich in de schaduw van de maan. 67 daarvan stonden aan de oevers van een stuwmeer nabij Rodeo, een piepklein dorpje in het noordwesten van Argentinië. Ze genoten van een perfecte eclips!
Lees het reisverslag!
Meer foto's in het online foto-album!
Het vertrek
Onze reis naar Argentinië start - voor de meesten - in Hove. Bij hoogzomerse temperaturen en een extra drukke avondspits - vakantie-uittocht - geraken we toch tijdig in Schiphol voor een lange vlucht naar Buenos Aires. Daar komen we in grijs winterweer terecht en acclimatiseren we met een korte kennismaking aan de Argentijnse hoofdstad.
Grote drukte bij het vertrek....
Buenos Aires: Floralis Generica, een reusachtige metalen bloem die opent en sluit door het zonlicht, en het graf van Evita Perron.
Buenos Aires: Plaza de Mayo met de kathedraal en het symbool van de Dwaze Moeders
Naar Mendoza en het eclipsgebied
Het grijze weer laten we spoedig achter ons als we naar Mendoza vliegen, aan de voet van de Andes. In het hart van de Argentijnse wijnstreek doen we wat hier moet gedaan worden: een bezoekje aan één van Argentiniës oudste wijndomeinen en een gesmaakte lunch in het mooie kader van Bodega Lopez.
.
Wijndomein Trapiche (Foto: Jan Walschap)
Lunch@Lopez (Foto: Jan Walschap)
Daarna gaat het verder noordwaarts naar San Juan, op de rand van de totaliteitszone.
Eclipsdag
Alhoewel de eclips pas in de late namiddag is, verlaten we San Juan al vroeg. We hebben nog een eindje te rijden naar onze eclipslocatie en we willen anticiperen op mogelijke verkeersdrukte. Maar dat valt wel goed mee in dit onmetelijke stukje Argentinië....
Onderweg naar de eclipslocatie
We arriveren omstreeks lunchtijd op de eclipslocatie, die luistert naar de exotische naam "Playa Lamaral".
En de lunch, dat is een Argentijnse "picnick" :-)
Na het barbecue-festijn worden de stellingen ingenomen voor het komende eclips-spectakel. Een deel van de groep blijft aan de oevers van het meer, de meerderheid zoekt het iets hogerop. De aparatuur wordt opgesteld en getest, er worden foto's gemaakt, veel foto's... en er wordt genoten van de sublieme setting en het schitterende weer. We waren gewaarschuwd dat het hier flink koud en winderig kon zijn in de winter - deze plek heet niet voor niets "Cuesta del Viento"- maar ook de weergoden hebben duidelijk zin in een perfecte eclipsdag!
Eclipslocatie (Foto: Ivo De Smet)
De maan is tijdig op de afspraak.... en dan is het aftellen naar de totaliteit en ondertussen genieten van alle aspecten van de gedeeltelijke fase.
Eerste contact! (Foto: Ivo De Smet)
Terwijl de maan de zon meer en meer bedekt worden de camera obscura-effecten steeds duidelijker (dankjewel Henriette en Frits!) en krijgt de reisleider zombie-allures.
Een ander merkwaardig fenomeen dat zich voordoet in de momenten voor en na de totaliteit: vliegende schaduwen. Thierry Pauwels had hiervoor een speciale opstelling voorzien, en het resultaat was werkelijke spectaculair. Bekijk het resultaat op Thierry's Youtube-kanaal!
Het is bijna zover.... (foto: Ivo De Smet)
De laatste minuten voor de totaliteit neemt de licht-intensiteit zienderogen af.
2de contact - Diamantring! (Foto: Martin Bas)
2de contact - Diamantring boven het meer! (Foto: Jan Walschap)
Totaliteit!
De corona in volle glorie! (Foto: Thierry Pauwels)
Diamantring bij 3de contact (Foto: Ivo De Smet)
Gelukkige gezichten na zo'n fabelachtig mooie eclips! (Foto: Ivo De Smet)
En zoals de traditie het voorschrijft op Urania's eclipsreizen zijn er dan ....
Bubbels!
Genieten van een gedeeltelijk verduisterde zonsondergang...
Het avontuur is die dag nog niet ten einde.... Er wacht ons nog een lange rit naar de volgende bestemming Villa Union. Een rit van zo'n 3 uur. Gelukkig kent onze gids een binnenweg. De baan wordt al enige tijd steeds bochtiger en smaller. En dan blijkt het plots te bochtig en te smal voor onze grote bussen.... Daar staan we dan, in the middle of nowhere, onder een prachtige Melkweg, met de rechter-buitenspiegel tegen een rots en het linkerachterwiel aan de rand van de afgrond. Bus 2 enkele tientallen meters achter ons. Maar dat is geen reden tot paniek. Onze buschauffeurs zijn de besten van Argentinië en na een demonstratie achteruitrijden-in-het-donker-op-een-smalle-bergweg vinden ze een plek die breed genoeg is om rechtsomkeer te maken. De rit van 3 uur wordt met een goeie 2 uur verlengd en we komen veilig op onze bestemming!
Het achteruit-rij-manoeuver... (Foto: Jan Walschap)
Van Villa Union noordwaarts tot Salta
Omdat de regio die we gaan bereizen eerder kleinschalig toerisme kent en niet voorzien is op grote groepen, splitst ons gezelschap zich op in 2 groepen. We volgen grotendeels dezelfde route, maar met een dag verschil. In Salta zullen groep A en B terug verenigd worden.
De reisweg loopt grotendeels over de Ruta 40, de Argentijnse tegenhanger van de Route 66. Alvorens de tocht noordwaarts aan te vatten, bezoeken we eerst nog 2 schitterende natuurparken: het Provinciaal Park van Ischigualasto en het Nationaal Park van Talampaya. Nauwelijks bekend bij buitenlandse toeristen, des te indrukwekkender natuur! Dit is één van de grootste vindplaatsen van dinosaurus-fosielen van het continent.
Ischigualasto
Talampaya
En tijdens de terugrit naar het hotel ...
Een goeie 25 uur na de eclips verschijnt een smalle maansikkel aan de hemel!
Terwijl groep A de volgende dag noordwaarts vertrekt, blijft groep B nog een dag in de regio van Villa Union, voor het letterlijke hoogtepunt van hun reis: een tocht naar de Laguna Brava op meer dan 4000 meter hoogte. Ook vandaag hebben we de weergoden aan onze zijde, want zelfs op deze grote hoogte vallen temperatuur en wind best mee...
Tijdens de terugrit botsen we op een welwillend poserende condor.
Op de Ruta 40...
Quebrada de las Conchas en reuzencactus in Quilmes (foto: Peter Camps)
Quebrada de las Flechas - Processie op zondagochtend...
Nationaal Park Los Cardones. Links: the making of... Rechts: het resultaat (foto: Peter Camps)
1500 gaucho's in de straten van Salta tijdens een processie. (Foto: Ivo De Smet)
Salta - Purmamarca - Salta
De "Tren a las Nubes" (Trein naar de hemel).
Salinas Grandes op 3800 meter hoogte.
Purmamarca - kleurrijke markt en kleurrijke rotsen.
Tilcara - pré-Inca ruïnes
Terug in Buenos Aires
Na de indrukwekkende ervaring in noordwest-Argentinië keren we terug naar Buenos Aires. Het is weer even wennen aan de grijze hemel, maar de verdere kennismaking met de Argentijnse hoofdstad kan ons zeker bekoren.
Puerto Madero
La Bocca-wijk
Toemaatje: de watervallen van Iguazu
We gaan nog niet naar huis... althans diegenen die voor de verlenging naar Iguazu gekozen hadden.
De grootsheid van de watervallen is moeilijk in beelden te vatten...
De enige manier om een totaaloverzicht te krijgen, is vanuit de lucht...
Epiloog
Voor de derde keer landen we in Buenos Aires, het begint een beetje aan te voelen als thuiskomen... We genieten nog een laatste avond van de culinaire geneugten die Argentinië te bieden heeft, en dan zit de reis er definitief op.
De terugvlucht verloopt vlekkeloos (al hadden we bijna 1 hevige Wimbledon-fan in Buenos Aires moeten achterlaten) en we blikken tevreden terug op een onvergetelijke reis.
Dank aan alle deelnemers, jullie waren een fantastische groep!
Special thanks to all our guides and drivers!
Gustavo and Patricia in Buenos Aires
Claudio and Christina, Evert and Mario, ... and .... from Mendoza to Salta
Martin and the team of Playa Lamaral for all the arrangements at the eclipse location
Rodriguo and Raymond in Iguazu
They all did a great job!
Alle foto's in dit verslag zijn van Hilde Willemsen en Werner Hamelinck, tenzij anders vermeld.
Foto: Jan Bosmans
- Login of registreer om te kunnen reageren