Zwarte Gaten, Fuzzballs, en de Event Horizon Telescope

Zwarte gaten zijn objecten die zo compact zijn dat zelfs licht niet kan ontsnappen aan hun zwaartekrachtsveld. Hun sterke zwaartekracht brengt ook problemen met zich mee met hun theoretische beschrijving: Wat zit er in een zwart gat? De algemene relativiteitstheorie van Einstein biedt alvast geen oplossingen voor deze vraag.

In het eerste deel van deze seminarie zal ik de theoretische problemen van een zwart gat precies maken. Dan zal ik een mogelijke oplossing beschrijven vanuit de snaartheorie: het zogenaamde “fuzzball” paradigma, waar de “binnenkant” van een zwart gat gevuld wordt met een pluis (of “fuzz”) van kwantumsnaren.

In het tweede deel zullen we de Event Horizon Telescope (EHT) bestuderen: de conglomeratie van telescopen die heeft geleid tot het eerste “foto van een zwart gat”. Ik zal kort beschrijven hoe de EHT werkt, en hoe de plasma rond het zwart gat ons het licht verschaft dat leidt tot deze “foto”.

Tenslotte brengen we de twee onderwerpen samen, en stellen we de vraag: als zwarte gaten “gevuld” zijn met fuzzballs, zouden we dit kunnen zien in de EHT fotos?

-----------

Bio:

Na een jeugd in Ekeren, is Daniel naar de KU Leuven getrokken voor zijn Bachelor en Master in de natuurkunde. Vervolgens behaalde hij een tweede Master aan de universiteit van Cambridge (UK), om daarna naar Amsterdam te trekken voor zijn doctoraat in de theoretische hoge-energie fysica. Na zijn PhD te behalen, trok hij naar de University of Michigan (VS) en het Institut de physique théorique te Saclay (FR) voor postdoctorale beurzen om tenslotte terug aan het Instituut voor theoretische fysica aan de KU Leuven te belanden, waar hij sinds september 2021 senior postdoctoraal onderzoeker is.

Zijn onderzoek focust op zwarte gaten in snaartheorie en hoe effecten van de snaartheorie gedetecteerd zouden kunnen worden in huidige en toekomstige waarnemingen van zwarte gaten door zwaartekrachtsgolven en beeldvorming van zwarte gaten (zoals door de Event Horizon Telescope).