Observeer eens planetoïde Urania
De planetoïde (30) Urania werd op 22 juli in Londen ontdekt door John Russell Hind (1823-1895). Deze Engelse sterrenkundige - die tussen 1847 en 1854 de ontdekking van niet minder dan 10 asteroïden op zijn naam schreef - is misschien onder amateurs nog het meeste bekend van NGC 1555 of Hind's Variable Nebula (een reflectienevel in het sterrenbeeld Stier). Verder ontdekte hij nog een paar kometen, enkele variabele sterren (o.a. R Leporis of Hind's Crimson Star) en een nova (Nova Ophiuchi 1848). Er is een krater op de Maan en een planetoïde (nummer 1897) naar hem vernoemd.
Planetoïde Urania meet 111 op 89 km en bevindt zich tussen Mars en Jupiter in de planetoïdengordel. Ze draait in een licht ellipsvormige baan (tussen 2,1 en 2,7 Astonomische Eenheid van de Zon) op 3,64 jaar éénmaal rond het centrum van ons zonnestelsel. De rotatietijd bedraagt een klein 14 uur en de maximale magnitude (vanaf de Aarde gezien) is 9,4. Urania is een S-type planetoïde, wat betekent dat ze een hoog albedo (= helder oppervlak) heeft. Ze bestaat vooral uit silicaten en metalen.
Jef De Wit observeerde Urania (magnitude 11,0) in het sterrenbeeld Tweelingen. De planetoïde stond op zo'n 1,4 Astonomische Eenheid van de Aarde. De beweging was op 5 uur tijd duidelijk te zien. Ook zin om Urania eens waar te nemen aan de nachthemel? Een zoekkaartje kan je bijvoorbeeld aanmaken op Calsky.
- Login of registreer om te kunnen reageren