Een newbie op deepie

Voor ons was het onze maiden-deepie. De eerste keer dat we deelnamen en direct bonk erop: schitterend weer overdag, veel zon. Echter ook wat frisse wind, maar op het terras "achter 't hoekske" uit de wind was het volop lente. Ook topweer om te wandelen in de bossen en de velden in de omgeving - met dank aan Tom (dag 1) en Lieve en Bart (dag 2) om ons in te wijden in de prachtige omgeving daar.

Soms was er zelfs wat teveel zon.... En dat levert dan overbelichte foto's (sorry voor de thuisblijvers).

Waarneemmateriaal was er voldoende:

Sommigen hadden zelfs artilleriestukken meegebracht, voor het betere werk.

Nee, nee, die linkse is geen waarneemapparatuur en ook geen raketmotor om de heerlijke lasagne van Katrien te gratineren. “Gewoon” een open haardje (dat we trouwens niet nodig gehad hebben vanwege het fantastische weer; cf. foto’s hierboven).

Ook hightech-apparatuur voor de astrofotografen was er in voldoende mate. Het groentje (niet van Mars) die deze twee foto’s maakte (ikke dus) is duidelijk minder ervaren dan Katrien en Peter. Overbelichting tegengaan door je vinger voor de lens te houden is misschien toch niet de beste techniek.

En toen werd het stilletjes aan tijd om te doen waarvoor we gekomen waren.... Laat maar komen die sterrekes, wij zijn er klaar voor.

Twee schitterende nachten (SQM’s gaande van 21.1 tot zelfs boven de 21.4) met heel veel waaw’s en wow’s tot gevolg. FEEST!! FEEST!! En nog eens FEEST!!

De sterrenstelsels, bolhopen, clusters en nevels vlogen om onze oren alsof het niks was. Bovendien wisten enkele konstgenoten nog een komeetje te vangen – met of zonder staart(en). Die discussie is ook mét de foto’s van Katrien en Peter niet helemaal beslecht geraakt. De heel heldere Iridiumflare niet vergeten te vermelden en uiteraard ook eventjes zeggen dat we op een bepaald ogenblik verblind werden door een uiteenvallende vuurbol, waarvan de stofsporen nog ettelijke minuten te zien waren, eerst nog met het blote oog, daarna met de verrekijker. Tenslotte ging Jupiter met haar 4 grootste maantjes, duidelijke wolkenbanden en de Grote Rode Vlek (die laatste heb ik jammer genoeg zelf niet kunnen onderscheiden) lopen met de publieksprijs.

Maar de deelnemers hebben nog andere sterren kunnen waarnemen/proeven:

* gans dit evenement was niet mogelijk geweest zonder de minutieuze voorbereidingen en organisatie van het WGAS-bestuur

* de catering voor de eerste avond werd op voortreffelijke wijze verzorgd door Katrien met lekkere lasagne, jammie! (maar daar heb ik geen foto’s van, spijtig, sorry Katrien, ‘k had honger)

* de 2^e avond werden we bevoorraad door een restaurateur uit de omgeving… nee, we hebben geen honger gehad

* en dorst ook niet; bedankt Sven, Paul en alle anderen voor al dat lekkers

Eigenlijk zeggen wij dankuwel aan iedereen die op zijn/haar manier een steentje heeft bijgedragen aan het onverdeelde succes van dit deepieweekend. En een extra dankuwel voor de schitterende ontvangst die wij als nieuwkomers mochten proeven; alsof we er al jaren bij hoorden.

Thx gaste!

Gtz, Dirk en Karin