Exoplaneet Ross 128b, kanshebber voor leven.

De kersvers ontdekte exoplaneet Ross 128b is mogelijk de grootste kanshebber voor buitenaards leven tot nu toe.

Wetenschappers ontdekten de planeet, met ruwweg dezelfde massa als de Aarde, rond de zwakkere ster Ross 128, die op een afstand van zo’n 11 lichtjaar van de Zon staat. De planeet Ross 128b heeft mogelijk oppervlaktetemperaturen geschikt voor leven zoals wij dat kennen.

Er naartoe reizen is echter onmogelijk. De exoplaneet bevindt zich 2,6 maal verder van de Aarde dan Proxima b, de dichtste exoplaneet. Eén enkele reis naar Proxima b zou zo’n 75 000 jaar in beslag nemen. Ross 128 b cirkelt dan weer wel rond een “rustigere” ster dan laatstgenoemde. Schadelijke steruitbarstingen zijn dus minder aanwezig wat de kans op leven drastisch verhoogt.

Artistieke impressie van Ross 128b en haar rode dwergster. (ESO/M. Kornmesser)

Is de planeet bewoonbaar?

Onderzoeksleider Xavier Bonfil en zijn collega’s vonden Ross 128b met behulp van de High Accuracy Radial Velocity Planet Searcher (HARPS), een meetinstrument op de ESO-site La Silla in Chili.

Zoals de naam het zegt meet dit instrument het verschil in de radiale snelheid. Concreet zoekt men hierbij naar “wiebelbewegingen” in sterren, veroorzaakt door de zwaartekracht van een aanwezige exoplaneten.

De waarnemingen stelden Bonfil en zijn team in staat om te achterhalen dat Ross 128b minimaal 1,35 maal de massa van de Aarde heeft en dat de planeet rond haar moederster cirkelt in slechts 9,9 aarddagen.

Een beperkte revolutietijd (omloop) duidt erop dat de planeet vrij dichtbij haar moederster staat. Ross 128b zou in termen van ons zonnestelsel zo dicht staan dat temperaturen oplopen tot honderden graden Celcius. Moederster Ross 128 is gelukkig veel koeler dan onze Zon. Of er dan ook leven mogelijk is, hangt sterk af van de atmosfeer van Ross 128b.

De exoplaneet ontvangt ruim 1,38 maal meer straling van haar moederster dan de Aarde van de Zon. Sommige computermodellen tonen aan dat een “natte” en aardachtige planeet onder de gegeven omstandigheden veel hoge bewolking ontwikkelt. Deze wolken zouden dan weer een groot deel van het inkomende licht terug de ruimte inkaatsen, wat het broeikaseffect enigzins in toom houdt. Het oppervlak zou dan koel genoeg blijven voor vloeibaar water. Minpuntje is dat andere computermodellen dan weer wijzen op omstandigheden zoals de planeet Venus, ver van leefbaar dus.

In de toekomst zal de atmosfeer van Ross 128b beter bestudeerd kunnen worden met telescopen als de E-ELT.