Is de Melkweg een kosmisch kerkhof van uitgestorven beschavingen?

Misschien is het tijd om te zoeken naar buitenaardse beschavingen die in een ver verleden bestonden?

Een nieuw onderzoeksartikel gepubliceerd op arXiv.org presenteert een interessante statistische modellering over het ontstaan en weer verdwijnen van intelligent leven in onze Melkweg door de tijd heen.

Bij de foto: Onze Melkweg: Foto: Denis Degioanni van Unsplash

Volgens verschillende schattingsmethoden voor melkwegstelsels is onze Melkweg ongeveer 12-13 miljard jaar oud. Vanuit logisch perspectief, tijdens zo'n enorme tijdschaal en gezien het extreem groot aantal sterren in de melkweg, zouden intelligente levensvormen vele malen op verschillende locaties kunnen zijn ontstaan. Op dezelfde manier hadden die intelligente levensvormen om verschillende redenen kunnen uitsterven.

In zekere zin verbetert het nieuwe artikel de beroemde Drake-vergelijking (*), die sinds 1961 wordt gebruikt om het aantal actieve beschavingen in het Melkwegstelsel te schatten op basis van een aantal geschatte parameters. De besproken versie is er eentje welke een beetje meer kan 'doen': vertellen waar en wanneer het leven zich had kunnen vormen, waarbij ook rekening wordt gehouden met parameters die mogelijk tot vernietiging leiden, inclusief de mogelijkheid van zelfvernietiging.

De auteurs zeggen dat een afstand van 13.000 lichtjaar van het galactische centrum de meest gunstige plaats is voor het ontstaan ​​van leven. De gunstigste tijd zou 8 miljard jaar na de geboorte van de melkweg zijn geweest. Rekening houden met deze twee parameters (waar en wanneer) lijkt het beste te zijn om tekenen van buitenaards leven te vinden. Onderzoekers concluderen echter dat tijdens zo'n lange tijd de meeste van die beschavingen zichzelf hoogstwaarschijnlijk vernietigd hebben.

De onderzoekers geven toe dat de snelheid van zelfvernietiging de meest onzekere parameter is in hun modellen, aangezien we momenteel enkel de geschiedenis van de mensheid ter beschikking hebben. Maar zelfs bij een extreem lage kans dat een intelligente beschaving zichzelf zou vernietigingen door bijvoorbeeld klimaatverandering en oorlog, zou dat betekenen dat een grote meerderheid van beschavingen al is uitgestorven.

Auteur: Jan Vyvey
Bron: Space.com

(*) De "Drake" -vergelijking

De vergelijking van Drake is een wiskundige formule, die radioastronoom Frank Drake in 1961 opstelde. De formule schat het aantal intelligente beschavingen in het melkwegstelsel, die via radio met ons kunnen communiceren. Alle factoren die van invloed kunnen zijn op het ontstaan van intelligent leven staan in de formule.

Een geactualiseerde versie van deze formule luidt als volgt :

N = R* x f_p x n_e x f_l x f_i x f_c x L 

met

R* = gemiddeld aantal sterren dat per jaar in het melkwegstelsel wordt gevormd (10 tot 40 per jaar)

f_p = fractie van die sterren met planeten (wordt steeds meer geschat richting 100%)

n_e = gemiddelde aantal Aarde-achtige planeten (in staat om leven te herbergen zoals op aarde)

f_l = fractie van die planeten, waar zich leven ontwikkelt

f_i = fractie van die planeten, waar zich intelligent leven ontwikkelt

f_c = fractie van die planeten, waar zich een technologie ontwikkelt (waaronder radiozenders)

L = gemiddelde levensduur van communicerende beschavingen in jaren.

De waarden van de meeste factoren zijn voorlopig onbekend. Zo variëren de schattingen voor f_l tussen 0,00000000001 (1 op 100 miljard) en 1. Daarom is de waarde van de formule beperkt.

Volgens sommigen levert deze formule echter zelfs bij voorzichtige schattingen 10 tot 1000 communicerende beschavingen op, alleen al in het melkwegstelsel. Intelligent buitenaards leven valt dus niet uit te sluiten. Daarom bestaat er sinds de jaren 60 bij sommige wetenschappers de motivatie om daadwerkelijk naar buitenaardse radiosignalen te gaan zoeken. Deze wereldwijde speurtocht naar buitenaardse radiosignalen heet SETI ("Search for Extraterrestrial Intelligence"). Dit project is echter sinds een aantal maanden stopgezet na de problemen en het instorten van de radioparabool antenne van het Aricibo observatorium in Porto Rico. 

Bron: nl.wikipedia.org