Reisverslag eclipsreizen USA - augustus 2017

Meer dan honderd Urania-eclipsreizigers tekenden present in de schaduw van de maan, op 21 augustus 2017.

Vanop drie locaties in de USA genoten ze allemaal van een perfecte eclips!

Hieronder een reisverslag, met de belevenissen van de drie groepen.

Wat voorafging...

Het stond al jarenlang in de sterren geschreven dat de totale zonsverduistering van 21 augustus 2017 een “big event” zou worden, ook voor Urania’s Astroreizen. Uitstekende kansen qua weersverwachting, timing (schoolvakantie), bereikbaarheid én bereisbaarheid van de totaliteitszone.

In 2014, drie jaar op voorhand,  werd gestart met de voorbereidingen…  Er werden 2 locaties gekozen, één in Nebraska en één in Oregon, en daarrond werden 2 mooie reizen gebouwd. Later kwam daar nog een derde, korte reis bij naar Nashville, met als bijkomende focus: muziek.

Hierna volgt een verslag van de 3 Urania-eclipsreizen, gebaseerd op de ervaringen van de deelnemers zelf! Dat de reis Salt Lake City – Denver wat uitgebreider aan bod komt dan de 2 andere reizen, heeft alles te maken met het feit dat ondergetekende erbij was op deze reis… en alles dus vanop de eerste rij (en dat mag je letterlijk nemen :-)) mee beleefd heeft.

Reis Salt Lake City – Denver

“De grote groep”

Urania heeft inmiddels een lange traditie van eclipsreizen, met een schare trouwe deelnemers, en velen van hen kozen dan ook voor deze reis. Maar ook nieuwe reisliefhebbers vonden de weg naar Urania’s eclipsreizen, en zo groeide de groep uiteindelijk tot 60 deelnemers.

Voorwaar geen sinecure om met zo’n grote groep een rondreis door de States te maken, zonder dat het gevoel van “overbevolking” ontstaat. Maar door een intensieve voorbereiding, een goed doordachte planning, twee geweldige buschauffeurs én 60 fijne reisgenoten, liep de reis “op wieltjes” en vormde de grootte van de groep nooit een belemmering voor een eigen reisbeleving.

Het reistraject

De itenerair van deze reis speelde zich af in het Midwesten van de Verenigde Staten. Vertrekkend vanuit de mormonenhoofdstad Salt Lake City (Utah) noordwaarts naar de grote parken van Wyoming (Grand Teton en Yellowstone), vervolgens oostwaarts tot in South Dakota met bezoeken aan Devils Tower, Deadwood, Badlands National Park en Mount Rushmore. Dan naar Nebraska voor de eclips, en als afsluiter eindigen in Denver met Rocky Mountains National Park, Pikes Peak en Garden of the Gods.

Gevraagd naar de top 3 van de bezochte plaatsen, blijkt Yellowstone er toch als topper uit te komen. Ziehier de persoonlijke top 3 van deelnemer Tom Alderweireldt:  

"1) Yellowstone
2) Yellowstone
3) Yellowstone (een beetje teveel Chinezen)"

We beleefden dan ook 2 intense dagen in dit park, dat alleen maar in superlatieven te beschrijven is. Tja, het is moeilijk kiezen uit kanjers zoals Old Faithfull Geyser, Grand Prismatic Spring, Grand Canyon of the Yellowstone river, Mud Volcano, Norris Geyser Bassin, Mammoth Hot Springs,....

Als toemaatje kregen we nog beren, moose én de verjaardag van onze sympathieke buschauffeur Anson. Allicht was het speciaal voor zijn verjaardag dat we, bijna terug in Cody aankomend, mochten genieten van de mooiste regenboog die we ooit zagen…

Freddy Hordies maakte deze leuke beesten-videoclips: Bizon op de weg,  Grizlybeer

Maar ook minder voor de hand liggende locaties konden onze eclipsreizigers bekoren: zo was er het zeer gesmaakte bezoek aan het National Museum of Wildlife Art in Jackson, voor medereizigster Nicole Leukemans het bezoek dat haar het meeste bij bleef:  "National Museum of Wildlife art, die fototentoonstelling van Joel Sartore, die vond ik geweldig."

Badlands National Park, in de zinderende hitte, en Devils Tower, gelegen in the middle of nowhere, staan ook hoog in de favorietenlijst. En niet te vergeten Pikes Peak, het hoogste punt van de reis dat sommigen letterlijk de adem benam:

Wat is je persoonlijke top 3 van bezochte plaatsen?

"Yellowstone, Pikes Peak (nog nooit zo hoog geweest en wat een moeite om adem te krijgen!) en Devils Tower" (Adje van Daalen)

"Yellowstone warmwaterbronnen ( de kleuren); Badlands; Devils Tower; Scottsbluff" (Veerle Versyck)

"Yellowstone NP in zijn geheel, Badlands NP, De eclipslocatie" (Walter Van Regemortel)

Af en toe gingen we ook de spacy toer op, met een bezoek aan het Hill Aerospace museum (Ogden), de Minuteman Missile sites en het South Dakota Air en Space museum.

De eclips

Tijdens de voorbereiding van deze reis hadden we 2 mogelijke locaties gekozen: ééntje in Alliance, dicht bij de centrale lijn en ten oosten van onze uitvalsbasis Scottsbluff, en ééntje in Agate Fossil Beds, een National Monument iets ten westen van Scottsbluff. Doch de last-minute weersvoorspellingen doen ons uiteindelijk nog de plannen wijzigen. Alsook de vrees van onze buschauffeurs dat ze zich, met hun oversized bussen, zouden vastrijden op de smalle toegangsweg naar Agate Fossil Beds (waar men ons, ondanks herhaalde vragen, geen parkeerplaats kan garanderen).

We vertrekken daarom een uurtje vroeger dan oorsponkelijk voorzien, om 6u 's ochtends bij dikke ochtendmist, en rijden westwaarts, Wyoming in. Langs highway 85 vinden we een mooi plekje, zo’n 5 km. ten zuiden van de centrale lijn. Net op tijd, want een half uur later loopt het er behoorlijk vol en zouden we onze twee grote bussen niet meer kunnen parkeren hebben....

En de eclips zelf? We laten enkele deelnemers aan het woord.

Wat is je meest bijgebleven van de eclipslocatie?

"De eclipslocatie met de mooiste 360° sunset die ik ooit had." (Walter Van Regemortel)

"Weidsheid" (Veerle Versyck)

Hoe beschrijf je de eclipsdag in 3 zinnen?

"Blijkbaar veel geluk gehad dat we deze public state locatie gevonden hebben en goede beslissing om toch terug richting Wyoming te rijden.
Onvergetelijk mooie eclips. Tot mijn verrassing bijna de kortste die ik al meegemaakt heb. Ondanks inmiddels enig gevoel voor wat er te verwachten valt tijdens de 20 seconden die je denkt te hebben, heb ik mij toch laten verrassen en heb op een 5-tal seconden de betere 3e contact foto's gemist, maar heb daar geen spijt van. Ik heb bewust ook nog eens visueel gekeken, en seconden na het 3e contact een lens verwisseld en nog wat mensen kunnen fotograferen in ontzag voor dit natuurfenomeen" (Tom Alderweireldt)

"Adembenemend, overweldigend, perfect" (Veerle Versyck)

"Een geweldige ervaring, mijn eerste en die zal me altijd bijblijven, de sfeer, de horizon, alles, ongelooflijk." (Nicole Leukemans)

"Prachtige plek gevonden en op tijd vóór first contact. Met het lijstje in de hand van mr. Eclipse wanneer het zou beginnen en het eerste hapje uit de ronde zonneschijf,. Steeds meer, killer, kleurlozer, de diamond ring, Baily’s beads, prachtig gezien." (Adje van Daalen)

Een geslaagde eclips, dus :-)

Totaliteit nabij Jay Em (Wyoming) - Foto: Tom Alderweireldt

Marc Hens maakte een korte compilatiefilm.

Een uitgebreid online foto-album is te vinden op de Astroreizen-Flickrpagina.

De reis Washington - Oregon

"De kopzorgen-vooraf-reis"

Hoewel meer dan twee jaar vooraf gepland, was het niet mogelijk om voldoende hotelaccomodatie voor een groep in het totaliteitsgebied te bemachtigen. Madras, Oregon, was dan ook één van de toplocaties om de eclips waar te nemen. Alleen, heel de Amerikaanse westkust dacht daar ook zo over.... Uiteindeijk werd The Dalles, zo'n 80 km ten noorden van het totaliteitsgebied en in normale omstandigheden een uurtje rijden, de uitvalsbasis. Reeds 1 jaar voor de eclips begonnen doemscenario's omtrent Oregon en Madras op te duiken, en enkele weken voor de eclips bereikten die een niveau dat als enigszins "hysterisch" kan omschreven worden. Dat resulteerde in brieven van de busmaatschappij, waarin zij droog meedeelden dat hun chauffeurs op de eclipsdag zelf niet meer dan 4 u. in één bepaalde richting zouden mogen rijden, wegens de verwachte vertragingen van meer dan 30x de normale rijtijd.... En dat we de trip konden annuleren als we dat wensten... Slik. Uiteindelijk bleek ook hier de soep heter geschonken te worden dan dat ze gegeten wordt, en na drukke correspondentie over-en-weer kwam er toch wat geruststellender nieuws. De trip werd niet geannuleerd en 21 reizigers vertrokken op 11 augustus welgezind naar Portland, Oregon.

Foto: Erwin Boffe

Het reistraject

Deze reis volgde een traject langs parken en gebieden met iets minder ronkende namen dan "de grote groep", maar onbekend is onbemind, en dat gold zeker voor deze itinerair, die behoorlijk wat verborgen pareltjes aandeed.

Vertrekkend in Portland en dan noordwaarts naar de monding van de Columbia-rivier en vervolgens naar het Hoh Rain Forest en het Olympisch schiereiland. Dan naar de San Juaneilanden en Seattle. Via Mount Rainier en Mount Saint Helens naar The Dalles, voor de eclips! Tenslotte terug naar Portland, waarbij het geplande bezoek aan Crater Lake vervangen werd door Mount Hood.  De combinatie van bosbranden en post-eclips-files maakten Crater Lake nl. onbereikbaar....

Wat waren de favorieten van de deelnemers?

"De vulkanen : Mount Rainier, Mount Saint-Helens en Mount Hood".(Jan van Dooren)

Foto's: Erwin Boffe

Foto: Jan van Dooren

De eclips

De nacht voor de eclips is bijzonder kort voor onze Oregon-groep. Om 2u in de ochtend vertrekken ze reeds richting Madras. De gevreesde monsterfiles blijken er niet te zijn.... of liever, die waren er de dagen voordien al geweest... "iedereen" is dus al in totaliteitsgebied....

Gelukkig is er parkeerplaats gereserveerd op het Madras Solarfest, zodat ook dat geen problemen oplevert. En dus sms't een opgeluchte reisleider Erwin, om 6u 's ochtends, een geruststellend bericht naar reisleider Werner (van de grote groep), zodat die ook opgelucht is, althans toch al over het ter plaatse geraken van de Oregon-groep (want op dat moment was er in Nebraska nog enige ongerustheid omwille van dichte ochtendmist... maar ook dat komt al snel goed....). Het weer is schitterend, de eclipslocatie mooi gelegen (maar wel heel druk bevolkt) en de zonsverduistering perfect geslaagd!

Deelneemster Linda Reurings vertelt over de eclipsdag:

"Voor mij was de eclips natuurlijk heel bijzonder, ik heb er twee jaar naar uitgekeken.

Het leukste ervan vond ik het naderen van de maanschaduw, dat vond mijn man ook. Erwin heeft er een heel mooi filmpje van. Je zag het donker worden achter de besneeuwde mount Jefferson, daarna was die ineens verdwenen, vervolgens zag je hem als donker silhouet tegen de alweer lichte achtergrond en toen werd het tijd voor ons om ons om te draaien naar de eclips.

We hebben ons ook uitstekend vermaakt met kijken bij andere bezoekers met reuze-telescopen, en bijvoorbeeld met een papiertje met gaatjes erin of een vergiet van iemand, waarmee je dan op een wit papier halve maantjes te zien kreeg (half verduisterde zonnetjes dus).

’s Nachts hebben we al erg genoten van de prachtige sterrenhemel toen we aankwamen, met Venus ongeveer op de plaats waar we ’s ochtends de zon konden verwachten. Venus kon je ook zien tijdens de verduistering. Ook de zonsopkomst was heel mooi en de sfeer tijdens de verduistering. We hadden ook een mooie plek met goed zicht."

Het verloop van de eclips in Madras (Oregon) - foto's: Ludo Wouters

Nog enkele reacties van deelnemers:

* Hoe beschrijf je de eclipsdag in 3 zinnen?

"Uitstekend gepland en uitgevoerd, redelijk mooi weer, vrolijk gezelschap, lange files, vieze toiletten" (Jan van Dooren)

"Vroeg opgestaan om tijdig aan te komen, mooie zonsopgang gezien, 1 van de mooiste ecipsen die we ooit gezien hebben, waaahhhh" (Francine Hanegreefs en Ludo Wouters)

* Wat is je meest bijgebleven van de eclipslocatie?

"Uitstekende locatie, zeer druk" (Jan van Dooren)

Totaliteit in Madras (Oregon) - Foto: Ludo Wouters

De terugrit naar The Dalles verloopt een pak moeizamer dan de heenrit... maar de echte monsterfile is voor de dag erna...  Het is zelfs zo erg dat het bezoek aan Crater Lake niet haalbaar blijkt. Gelukkig zorgt reisleider Erwin voor een prima alternatief, met een bezoek aan Mount Hood.  

Zodat we mogen besluiten: Missie Madras: GESLAAGD!

De Nashville-reis

"De muzikale reis"

Hoe meer oostelijk op het eclipstraject, hoe minder gunstig de weerkaarten - klimatologisch gezien. Maar... de maximale eclips bevond zich wel in de staat Kentucky. Bovendien is er in "the deep South" best wel wat te beleven. En dus werd een derde eclipsreis in de steigers gezet. Kort, maar krachtig. Met de eclips én de muziek in de hoofdrollen.

27 eclips/muziekliefhebbers reisden op 17 augustus richting Nashville, Tennessee.

Foto: Didier Van Hellemont 

Het reistraject

De reis start in Atlanta, en vandaaruit gaat het naar Chattanooga, met onderweg bezoek aan Coca Cola en CNN. Bezoek aan Ruby Falls en de Lookout Mountain in Tennessee. Verder door naar Nashville met een dag in het teken van de muziek, met o.m een bezoek aan de Historic RCA Studio B en het Johnny Cash museum. Eclipsdag. Tenslotte naar Memphis met o.m. bezoek aan Casey Jones Village, de Sun Studio waar Elvis zijn eerste plaat opnam, en Beale Street, waar in 1968 Martin Luther King werd vermoord.  De reis eindigt met bezoek aan Graceland en de Gibson Guitar Factory, en als afsluiter een dinner buffet in de wereldberoemde BB King’s Blues Club ‘Beal Street’.

Foto's: Eddy Lefèvre, Didier Van Hellemont, Alain Geenrits

Een paar reacties van de deelnemers:

* Wat is je persoonlijke top 3 van leuke momenten?

"1. Op Broadway in Nashville heb ik twee verzoeknummers aangevraagd die de live band vervolgens zong en speelde: The Wall en Confortably Numb van Pink Floyd.

2. Voor het Loraine Motel maakte ik foto's op exact dezelfde locatie als de fotografen van toen.

3. In pretpark Rock City hadden we lunch bovenop een bergrand in de zon met een prachtig uitzicht en zicht op zeven staten" (Dirk Timmers)

"Meest verrassend voor mij: het bezoek aan CNN. Dacht wat is daar te zien, maar het bleek hééél interessant te zijn!" (Rudy en Martine Beekman-De Bock)

"Een ultiem kippevel moment: het afscheidsdinner in BB King Blues Club. Overweldigd door het besef waar je op dat moment zit..."(Rudy en Martine Beekman-De Bock)

  Foto's: Eddy Lefèvre, Didier Van Hellemont

De eclips

Foto: Alain Geenrits

Met de minst goede klimatologische kansen van de drie groepen, maar op de eclipsdag een stralend blauwe hemel.... Climate is what you expect, weather is what you get! En de Nashville-reizigers, they got it!

We laten het de deelnemers zelf vertellen...

"Wauw! In een woord ‘wauw’, wat een geweldige reis was dit! Een Eclipsreis met een mooi muzikaal randje. Wat hebben we toch veel gezien deze week, van Elvis Presley tot de Lookout Mountain met de Ruby Falls en van Jack Daniels tot Johnny Cash. Maar het meest bijzondere was toch wel,

21 augustus 2017 THE TOTAL SOLAR ECLIPS. Het begon al vroeg in de ochtend, ‘zullen er wolken zijn?’. Gordijnen meteen open. Ook voelde je de spanning die bij iedereen aanwezig was. Nadat we, op advies van Didier en Alain een mooie plek hadden gevonden, het tentje op stond en de telescopen en camera’s klaarstonden, kon het dan toch echt eindelijk beginnen. Dit werd voor mij de allereerste keer dat ik dit bijzonder natuur fenomeen mocht gaan bewonderen. Tijdens het wachten kregen we fijne uitleg van Alain en Didier over waar we allemaal op konden letten voor, tijdens en na de totale zonsverduistering. Didier en Alain hadden mij het advies gegeven om niet met mijn huishoud camera’tje te gaan proberen te fotograferen tijdens de Eclips omdat ik ervan moest genieten en niet 2 minuten met dat camera’tje moest gaan frommelen, dat is hartstikke zonde omdat het moment zo ontzettend snel voorbij gaat. Maar tijdens de totale zonsverduistering, het was zo ontzettend mooi en helder, de omgeving veranderde, de reacties van de mensen… ik vond het zo intens bijzonder dat ik toch even stiekem gefilmd heb. Heel eventjes maar, zonder te rommelen om toch ook van het moment te genieten maar ook om thuis nog na te kunnen genieten. Al kon mijn beeld nooit tippen aan die van de professionele camera’s. Al goed… dit was ook mijn eerste keer reizen in Amerika. Ik heb genoten, van het begin tot het eind. De omgeving, de Amerikaanse cultuur, de groep waarmee we samen gereisd hebben, de activiteiten die we gedaan hebben en de musea die we gezien hebben. Allen in een woord ‘geweldig!’. Het was allemaal goed geregeld en we hadden een fijne reisleider ‘Eddy’ die ons over alle bezichtigingen wat kon vertellen en er een mooi verhaal van kon maken, mijn complimenten. Als jongste deelnemer heb ik van dag tot dag super genoten! En ik geniet nog steeds!" (Marlies Den Dekker)

Foto's: Eddy Lefèvre, Alain Geenrits

"ADEMBENEMEND ! GEWELDIG  ! PRACHTIG ! TRANEN IN DE OGEN !  ZOIETS MOOIS HAD IK NOG NOOIT GEZIEN ! IK KON GEEN WOORD MEER UITBRENGEN !" (Paula den Dekker)

Foto: Didier Van Hellemont

"Laat mij beginnen met het absolute hoogtepunt: we hebben een extreem perfecte zonsverduistering gezien met een fantastische begeleiding door Didier en Alain. Vooral al de neveneffecten waar je als leek misschien zou aan voorbijgaan (omdat het allemaal zo snel gaat) werden perfect aangegeven. En ook een pluim voor onze "perfect driver" die ons naar een uitstekende locatie heeft gebracht, rustig en zonder storende activiteiten die niets ter zake doen." (Rudy Beekman)

Didier Van Hellemont filmde de totaliteit met een 360°-camera en met een GoPro.

Epiloog

Als kers op de geslaagde eclipstaart namen de Nashville-reizigers als eersten de terugkerende maan waar, amper 30,5 uur na de zonsverduistering, kort na een prachtige zonsondergang aan de oevers van de Mississippi. 

Voorwaar een mooie afsluiter, ook van dit drievoudig reisverslag. 

Volgende afspraak: 2 juli 2019, ergens langs de Rutta 40, in Argentinië. Leg die eclipsbril al maar klaar!

Foto: Didier Van Hellemont

 Uw reisreporter van dienst: Hilde Willemsen